در میان برنامه های کاربردی دیگر با توجه به تأثیر آن بر ترکیب شیمیایی، SA به صورت برون زا برای افزایش محتوای ترکیبات فعال زیستی در انار گزارش شده است.
در درخت زیتون سیاه اسپانیایی ، مطالعات کمی در مورد اثر SA انجام شده است. بیشتر آنها عمدتاً بر افزایش سازگاری با خشکسالی و تعدیل فیزیولوژی و پاسخ رشد آن به خشکی متمرکز هستند.
در مجموع، نتایج قبلی در مورد SA منتشر شده توسط محققان دیگر، همراه با تجربه قبلی خودمان در تنظیم کننده های گیاهی، به عنوان پایه ای برای رویارویی با کار حاضر مورد استفاده قرار گرفت.
درمان با ABA به طور همزمان برای استفاده به عنوان مرجع انجام شد. دو رقم مختلف (Picual و Arbequina) از درختان زیتون (Olea europaea L.) در باغی در نزدیکی باداخوز (اسپانیا) کشت شدند.
کوددهی سنتی: هر یک از نیتروژن (600 گرم در درخت)، فسفر (400 گرم در درخت) و پتاسیم (500 گرم در درخت) یک بار در مرحله رشد اولیه (اوایل اسفند) اعمال شد.
با استفاده از روش آبیاری قطره‌ای، میوه‌های زیتون روی شاخه‌های آنها بدون احتساب بقیه درخت، با دقت آبیاری شدند. خطوط پلی اتیلن با قطر 16 میلی متر با قطره چکان های خطی در فواصل 1.2 متری در باغ نصب شد. هر سال، این روند از ماه می تا اکتبر ادامه داشت.
تیمار میوه ها با استفاده از 5 درخت در هر تیمار از هر رقم انجام شد. برای آزمایش، دو شاخه بر اساس اندازه یکنواخت و بار میوه انتخاب شد.
غلظت ABA مورد استفاده 100 میلی گرم در میلی لیتر بود و دو غلظت مختلف SA (یعنی 100 و 200 میلی گرم میلی لیتر در لیتر) بر اساس تجربه قبلی ما آزمایش شدند.
از این پس به این درمان ها به ترتیب ABA، SA100 و SA200 اشاره می کنیم. برای هر تیمار میوه های زیتون حاوی 5 شاخه (هر درخت 1 شاخه) سمپاشی شد و برای گروه شاهد فقط از آب استفاده شد.
محلول پاشی در زمان برداشت (500 میلی لیتر در هر شاخه) انجام شد. هر یک از درختان مورد آزمایش با حداقل یک درخت نگهبان برای جلوگیری از آلودگی در طول اعمال درمان جدا شدند.
عدم وجود باد برای انجام اسپری اجباری در نظر گرفته شد. نمونه های هر رقم از هر درخت (یعنی 300 میوه در هر درخت) در دو روز مختلف برداشت (روزهای 3 و 6 پس از تیمار) برداشت شد.
