زیره عمده موجب از بین رفتن لک های پوستی می شود

گزارش شده است که زیره عمده سبز و فلفل سیاه ممکن است با کاهش فعالیت β-گلوکورونیداز و موسیناز که ممکن است داروها و سمومی را که می توانند برای کلونسیت ها مضر باشند، از روده بزرگ محافظت کنند (Nalini et al., 1998).

دانه های زیره 2.3-4.8٪ روغن فرار تولید می کنند. روغن مایع زرد کهربایی است که با افزایش سن تیره می شود. بوی مشخصه زیره عمدتاً به دلیل آلدئیدهای موجود در دانه ها یعنی کومینالدئید، p-menth-3-en-7-al و p-menth-1،3-dien-7-al است.

گزارش شده است که روغن زیره هندی دارای محتوای کومینالدئید کمتری است. روغن دانه زیره ترک دارای کومینالدئید (19.2%)، p-mentha-1،3-dien-7-al (4.2-12.2%)، p-menta-1،4-dien-7-al (24-) گزارش شده است.

48٪، γ-ترپینن (7.0-14.1٪)، p-cymene (9.1-12.0٪) و β-پینن (2.9-8.9٪) به عنوان ترکیبات اصلی Shaath و Azzo (1993) 01/25 درصد کومینالدئید را در روغن دانه زیره با منشاء مصری گزارش کردند.

پانده و گوسوامی (2000) 12 ماده تشکیل دهنده را شناسایی کردند که در 4/86 درصد از روغن نقش داشتند که اجزای اصلی آن کومین آلدئید (6/32 درصد)، پی-سیمن (7/14 درصد)، پی-منتا-1،4-دیان-7-آل بود. 13.5٪ و β-پینن (12.7٪).

گیاه گلدار (Cumin cyminum L.) از خانواده Apiaceae. زیره آسیاب شده به عنوان طعم دهنده در تعدادی از غذاهای قومی استفاده می شود.

موجودات شیمیایی که عمدتاً طعم تند مشخصه آن را ایجاد می کنند در اسانس زیره یافت می شوند. این طعم به ویژه از کومینالدئید، الکل کومینیک، پیرازین ها، ترپینن، سافرانال، سیمن و پینن می آید.

بررسی هشت نمونه اسانس زیره سبز در مناطق مختلف هند با استفاده از GC-MS، GC-olfactometry، پروفایل حسی و تکنیک های بینی الکترونیکی انجام شد.

اجزای اصلی عطر با تجزیه و تحلیل فضای سرنشین GC-MS شناسایی شدند. پروفایل بوی حسی نشان داد که دو نمونه به طور قابل‌توجهی شدت بیشتری از رایحه‌های گلی، زیره‌مانند و مرکبات داشتند.

این دو نمونه که از نظر ترکیب شیمیایی کمی متفاوت هستند نیز با بررسی های الکترونیکی بینی و آنالیز سیگنال PCA از سایر نمونه ها جدا شدند.
اثرات درمانی ادویه ها شامل ضد التهاب، آنتی هیستامین، ضد درد، ضد تشنج، ضد پاراسیت، ضد عفونت و خلط آور است. ادویه ها به عنوان داروهای موکولیتیک عمل می کنند و به لایه مخاط ضخیم ساخته شده روی ریه های افراد مبتلا به بیماری های تنفسی نفوذ می کنند و انقباضات غیرارادی عضلات را تسکین می دهند.

شناخته شده ترین ادویه هایی که درصد بالایی از آنتی اکسیدان ها و مواد ضد میکروبی در ترکیب خود دارند، زیره سبز (کومینالدئید)، میخک (اوژنول) و دارچین (سینامالدئید) هستند.

هل و پودر زردچوبه اثرات درمانی نشان دادند و به طور سنتی برای پیشگیری از التهاب، اختلالات روده، معده درد و یبوست استفاده می‌شوند.

هر دوی این ادویه ها طعم و مزه محصولات غذایی را بهبود می بخشند و به عنوان عوامل ضد ادرار، آنتی اکسیدان، ضد میکروبی و ضد عفونی کننده عمل می کنند.