آنها زمانی که بخار جیوه داخل لوله های شیشه ای آنها از طریق بار الکتریکی یونیزه می شود، نور تولید می کنند و به دلیل طول عمر طولانی خود به طور متوسط چندین سال مشهور هستند.
مانند برادران خود، لامپ شلنگی هفت رنگ هنگامی که گاز جیوهشان یونیزه میشود، نور ساطع میکنند اما شکل کوچک پیچ خوردهای دارند که به جای لامپ شلنگی هفت رنگ لولهای بلند، راحتتر در محیطهای خانگی استفاده میشود.
انرژی بسیار کمتری نسبت به لامپ شلنگی هفت رنگ رشته ای مصرف می کنند. آنها نور شدیدی از خود ساطع می کنند، از لامپ شلنگی هفت رنگ رشته ای گران تر هستند (اگرچه دوام بیشتری دارند) و حاوی جیوه هستند، به این معنی که در صورت شکستن سمی هستند.
لامپ شلنگی هفت رنگ هالوژن در جایی بین لامپ شلنگی هفت رنگ رشتهای و فلورسنت در طیف بازده انرژی، نور مصنوعی تولید میکنند که شبیه نور طبیعی است که مطمئناً برای سلامتی شما بهتر است.
عملکرد آنها بسیار شبیه به لامپ شلنگی هفت رنگرشته ای است، زیرا دارای یک لامپ شلنگی هفت رنگ شیشه ای پر از گاز و یک رشته تنگستن هستند که در هنگام ورود برق می درخشد.
اما تفاوت در گاز است لامپ شلنگی هفت رنگ شلنگی هفت رنگ های رشته ای معمولا از آرگون استفاده می کنند، در حالی که هالوژن ها از هالوژن (duh!) استفاده می کنند.
نکته منفی این است که آنها به شدت داغ می شوند، بنابراین بهتر است از آنها در تنظیمات با استفاده محدود مانند نورافکن در خارج از گاراژ یا در حیاط خلوت استفاده کنید.
کم مصرف ترین لامپ شلنگی هفت رنگ از همه آنها، لامپ شلنگی هفت رنگ کمی متفاوت از هموطنان فیلامنت سوز خود عمل می کنند.
آنها نور را از طریق نیمه هادی ها یا موادی تولید می کنند که مانند فلزات رسانا نیستند اما رسانایی بیشتری نسبت به عایق هایی مانند لاستیک دارند.
این بسیار فنی است اما نکته اصلی این است که لامپ شلنگی هفت رنگ ها برای کار کردن به انرژی زیادی نیاز ندارند، طول عمر بالایی دارند (حدود یک دهه!) و اصلاً گرمای زیادی از خود ساطع نمی کنند.